بگویمت تَرکِشِ زیبائی، ازخواستن

  مگر می شود در آغوشِ من باشیو نبوسم تو را، نگاهی

 کنیو نخواهم تو را،پُر از خنده باشیو نگویم چرا؟ که زودتر

 ندیدم تو را . مگر می شود شبی بی حضورت، مسافت

 زِگرمای رویای لیلائیت تا سحر طی کنم .مگر می شود

 سَرَم روی بالشتِ هِجیِ نامت گذارم  نبینم بخواب، رُخ

 گرمِ نازِ تو را .در آخر که آغازِ بودن زتوست بگویم : عزیزم

 تو لیلای رنگین کمان منی .چقدر بوسیدنو بوئیدنو یواش

 یواش تو را خواستن زمزمه اش را به گوشهای خوشکلت

 رسانیدن ، اوجِ لبریز شدنِ احساسمان می بینم. بگویمت

 تَرکِشِ زیبائی، ازخواستن، که دنباله داریست از خلقِ ناگفته ها. .....