بی اندازه رویائیست

  احساسی که مرا به دوست داشتنت در این فاصلهِ

  ترغیب می کند داشتنِ فقط یک لحظه آن چشمهای

  رنگیِ خوشکلِ دخترانه ات هست که مسیرش را،

  طوافیست همیشگی . چقدر دوست دارم بغل بگیرم

  این نگاه آسمانیت را که بنشیند آنی به روی احساسی

  که بی اندازه می خواهد بوسیدنت را، عطر برخاسته از

 این هیجان، تو را هر بار دوست داشتنی تر از قبل می کند

 لیلایم، نازنینم، عشقِ رویائیم، شکوفهِ تلخم، شهدِ

 شیرینی.... زائقه ام را به هنگام عبور نامت از ذهنم مرورِ

 پروازیست به روی لبهایت که چگونه چون انارِ سرخی، بمکد آبِ هسته هایِ پنهانش را . چقدر داشتنت درکنارم، چینشی از رفتاریست که دوست دارم با دوست داشتنت در هم آمیزم و ساعتها در آغوشِ نگاهمان به یکدیگر گِره های بسته را باز و خماری آن لحظه های بودن را ثبت .بی اندازه رویائیست بودن با لیلائی که نمی داند چقدر درنهانم پُر است از نهالهای ای کاش..............