احــــســــاس

احــــســــاس

لــیــلــای لــیــلــی

  مــی شـــود پــــروانه ای شـــد شـــهـــد گـــلــهـــای نگـــاهـــت را چـــَشـــیــد، مــی شـــود ســـرتاســـر دامــانِ مــِهـــرت یــک قـــلــم بــرداشـــت، صـــورت مــاهـــت کشـــیــد، مــی شـــود در قـــِصـــّه هـــا بــا یــک خـــیــالــِ راحـــتی بــا تو بــه هـــر جایــی رســـیــد، مــی شـــود مــاهـــی شـــدو بــا یــک شـــنا از مــرز دلــواپــــســـی هـــا مــان رهـــیــد، مــی شـــود مــجنون شـــدو بــا یــک الــف لــیــلــای لــیــلــی را بــدیــد .دلــم هـــمــیــشـــه چـــشـــم بــه راه بــوئیــدنِ توســـت مــحـــبــوبــم .

عــــادت بـــه دلـــم نـــداده ام راهــ

  عــــادت کـه کـــنـی دلـــهــره هــا مــی مــیـرنـــد . دیـگــر نـــه دلـــی بـــغـــــل مــی گــیـرد آغـــــوشــِ تبـــسـمــِ  بـــِکـرَت را ، دیـگــر نـــه نـــگــاه مــی ریـزد از حاشــیـه هــایـِ پائــیـدن هــا .عــــادت بـــه دلـــم نـــداده ام راهــ، بـــا فـــاصلـــه هــایـت کـه دوری از مــنـــ،عــــاشــق تر از دیـروزمــ. یـک لـــحظه تو را بـــغـــــل مــی گــیـرم تا خلـــق شــود تسـبـــیـحِ تبـــسـمــی از لـــبـــهــایـت . بـــا زمــزمــهِ چنـــیـن ذکـری، جامــم هــمــیـشــه پُر مــی مــانـــد . انـــار دلـــم مـی مـانـی کـه دانـه هــایـش هـمــیـشــه بـغــل گــرفـته ایـن روئـیـا را ...

لــیـلــای مــن مــی مــانــیـ

کـودکـیـمــان ، احـــســاســِ خــفـــتـــه ایـســت در آغــوشــِ کـســی کـه هــنــوز نــیـامــده . بــزرگ نــمــی شــود تـــا حـــضورِ مــَخــمــلــیـش را بــه زاویـه ای قـرض گیـردو بــه خــلــوتـــی آهــنــگِ دوســت داشــتـــنــش را زمــزمــه کـنــد . نــامــش را کـه بــدانــی مــشــتـــاقـِ صدا زدنــش مــی شــوی و از بــودن و نــبــودنــهــایـش دلــهــره هــا مــی چــیـنــی . چــیـدمــانــِ ایـنــهــمــه حـــاشــیـه پُر مــی کـنــد نــفـــَســت را از عطرِ کـلــامــش کـه تـــو را بــه تـــوجــه ای هــمــنــشــیـن مــی ســازد . قـدر دانــِ ایـن مــوهــبــتـــِ آســمــانــی در زمــیـنــِ خــاکـیـانــ، کـه فـــرشــتـــه ای را دارم و بــا خــاطره هــایـش لــیـلــائی شــدن را زنــدگی مــی کـنــم ................. بــه تـــعداد نــقـطه چــیـن هــای نــاگفـــتـــه در دلــنــوشــتـــه هــایـمــ، لــیـلــای مــن مــی مــانــیـ.دوســتـــت دارم جــانــِ شــیـریـنــم ...

     

بــهـارِ تــــولدت

بــهـارِ تــــولدت بــــه فـــصلِ رونـــقـــِ گـــل در خــــرداد، نـــشـــســــتــــه بــــرای طلوعـــــِ احــــســــاســیــ، کـــه نـــغــمه هـــــا بــــرایــش جــاریــســت . عـــزیــزِ دل کـــه تــــو بــــاشـــیــ،هـــــمیــشــه هــرکـجــا ایــن روز، بــــه خـاطرمان بــاقـــیــســــت .بــهـــــارِ تــــولدت سـعـادتــی بــاشـد کـه لحـظه لحـظه یــِ اوقـاتــتـــ،سـلامتـــی و شــادیــســــت .بــــهــــار نـــگـــاهـــت کـه خـــوشــکــلتـــریــن ارمغـانــیــســــت کـــه هـــــســـتــــی بــــه ما هـــــدیــه داده بــــر تــــو عـــــزیــزدلم مبــــارک و فــــرخـــنـــده بــــاد بــــانـــوی زیــبــــایــم .

شــــروعـــِ دوبــــاره ای

  وقــــتـی کــه دلـــم هــــوای بــــغـــل گـــرفـــــتـنــِ یــک شــــروعـــِ دوبــــاره ای دارد، حـــُبــــابــــِ فـــــاصــلـــه تـا مـــســافـــــتـِ بــــوســیــدنــ، خـــیــالـــِ او را مـــی پــــــوشــــد .ایــن مـــرکــبــــِ عـــشــــقــــیــســت کــه مـــجــــنــون وار شــــهــــدِ شــــیــریــن لـــبــــی مـــی نــوشــــد. حـــیــف از ایــن اســت کــه نــامـــش نــبــــرمـــ، گـــوهــــری از صــدفـــــِ جــــان و دلـــش مـــی جــــوشــــد . نــام او پــــــَرچـــیــن اســت کــه دلـــم مـــیــان آن گـــیــر اســت . نــامـــِ دیـگـرش لــیـلــاسـت کـه درونــِ مـــن غـــوغـــاســت .ســخـــن از احـــســاســیــســت کــه نــدارد پــــــایــان ...

دنــــیـــای مــــن

دنــــیـــای مــــن ، لــیـــلــایـــِ کــــوچــــه بـــن

بـــســتـیـــســت تـا او نــــبـــاشـدو بـــا

نــــگاهــش مــــرا هــمــــراه .......

 

اثــــر انــــگشــت

نــــام مـحــــبــوبــم، حــــروفـــش از دو لامـو یـــاوُ یـــک آغــــازِ حــــرف، یـــعنــــی الفـــ، چـــــون اثــــر انــــگشــتِ یـــکـتــایـــی، نــــدارد رونــوشــتــ . بــوســه بــارانــــش کـنــــم بــوئــیـــدنــــش خــــردادمـاهســتــ. 

عـُــمــر کــم اســت

گـــوشــه دنـــجِ دقــــایـــق تـو را مــی خــوانـــمــ،زیـــرا کــه دلـم بــافــتـنـــی مــی خــواهــد. چـــرخــشــِ صــورتـِ مــاهـی کــه آرام کـــنـد احـــوالـمــ، مــُشــکــِ بــرخــاســتـه از زلـفــِِ ســیــاهــی کــه بــَرَد از یــادم آنـــهــمــه فــاصــلـه و دوریــِ تـو از جانـــمــ.عـُــمــر کــم اســت مــی دانـــم و مــن از حـــســرتـِ آغــوشــت خــامــ.

پــــاســخِ شــــیــریــنــت

پــــهــلــو بــگــیــرم کـــنــار ســاحــل آن پــــاســخِ شــــیــریــنــت و بــبــویــم عــــِطرِتــن از پــــیــرِهــَنــِ زیــریــنــت . مــحــکـــم بــغـــلــت کـــنــم کـــه بــگــویــم جــــان ، ایــن مــوهــبــتــیــســت کـــه عــــشــــقــش خوان .لــیــلــای مــنــیــ، نــیــمــه یــِ آن مــیــمــِ وجــــود، بــا یــک نــَفـــَســَت پــــیــالــه لــبــریــز نــبــود ، کـــه بــود . ای آمــدنــی کـــه آنــیــ، دل را بــه تــپــــیــدن آریــ. بــا جــــوهــرِ احــســاســمــ، درمــتــنــِ نــوشــــتــه هــایــمــ، فـــریــاد کـــنــان مــی بــوســمــ،لــیــلــایــِ بــغـــل گــرفـــتــه ام را .

بـــگــویــــــی جانــــــم

دوســــت دارم که بـــگــویــــــمت لـــــیــــــلـــــا و تـــو بـــا نــــــگــاه قــــشـنــــــگــت غـــــنــــــچــــه هــای فــــروبـــســــتـــه ی لـــــبـــانــــــت را بـــه کلـــــامی تـــَر کنــــــی و بـــگــویــــــی جانــــــم و من از روی ردّ پـــــای آن عــــــشـق بـــغـــــلـــــت کنــــــم و بـــبـــوســــم گــلـــــویــــــت را که چــــنــــــیــــــن کلـــــامی را بـــه دلـــــم بـــنــــــشـانــــــد ... تـــو بـــهــار منــــــی شـیــــــریــــــنــــــم .عــــــســــلـــــم ، عــــــشـقــــم . بـــا چــــشـیــــــدنــــــِ ایــــــن فــــهــم تـــو بـــرایــــــم هــمان آغـــــازیــــــ...