تو عروسِ سرزمینِ قلبِ منی

  بانوی من که تو باشی هر بار تازه تر از دیروزی، حیف

 است تا نگویم :جانم، تو عروسِ سرزمینِ قلبِ منی .

 حجله اش با درو دیوار نپوشیده شده، بغلش شمع و

 گُلُ ریحان نیست . توئیو معرفتِ احساسم،بی تکلف،

 بدهیم حاشیه را با سخنِ شیرینت، لبِ آن پنجره بازِ

 نگاه، تو بچینیو من از دستِ لبت بردارم حسرتِ خوردنِ

 این فاصله ها.