پـــَرِ پـــروازِ مـــنــی خــردادیــ
- پنجشنبه, ۲۲ تیر ۱۴۰۲، ۱۱:۳۰ ق.ظ
پـــَرِ پـــروازِ مـــنــی خــردادیــ. بــغـلــت مـــی کــنــم لــیــلــایــی، تــا بــچـیــنــم طـپـــش از سـاحــلــِ زیــبــایــی، کــهــ صــدف حــسـرتــِ غـلــطـیــدنــِ آن گــوهــرِ زیــبــایــش دارد . بــا وقــاری کــه خــیــاطـش،جــامـــه ات دوخــتــه اسـتــ، مـــوج احــسـاس تــو را مـــی خــواهــد کــه بــبــوسـد و بــپـــوشد پـــیــرهــنــتــ. عطـرِ یــک خــاطـره ای دلــبــنــدم بــا نــگــاهــی کــه تــو را مـــی بــیــنــم تــا حــضــورتــ، گــُل خــود مـــی بــویــم . ای کــه از جــانــِ خــودم دوسـتــتــرت مـــیــدارم .