عــــبـــارتـــی نــا گـــفـتـــه

لــــــحظات پـــــــایـانــی قـــرنــیـســت که عــــبـــارتـــی نــا گـــفـتـــه را ضـــمــیـمــه یـِ اوراق آن مــی ســازم تـــا  طــــراوت ِ عــــمــرمــان را تـــعــــهدی آســمــانــی بـــخشد . زمــیـنــیـش را بـــه زمــیـنــیـان واگـــذاشتـــه ام و بـــا جان ِ دل بـــه بـــانــویـم مــی گـــویـم : لــــــیـلــــــای مــنــی هر کجا که بـــاشی ... دوســتـــت دارم ای شور و شوق نــفـســهایـم که ایـن احســاس بـــا یـادت همــیـشه بـــهاریـســت