بـا ایـــنـکــه نـــدیــدم تــو را درلــحـــظـــهـــِ زیـــبـایـــِ احــســاســــِ خــوشکـلــتـــ، بـا ذوقــی از تـــخــیـلـات ِ هــمیـــشـگـیــم تـــصــویـــر تـــو را می کــشــم بـه حــضور. دیــدم بـه وقــت گــرفــتــن هــدیــه یــِ آغــاز زِ یـــک جنــســـِ مخـالــفـــ، بـیـــداریـــِ گــُر گــرفــتــه ای از عـــشــقـــ. دیــدم کــه نــگـاه غـــرق رقـصــیــســت خــوابـیـــده کــه بـیـــدار شــود مســــتـــ. دیـــدم کــه تـــرانـــه بـر می خــیـــزد از گـــوشــه یـــِ چــــشــمان رنـگـیـــَت . دیــدم میــان قــاب بـلــوریــن ســیــنــه ات رنـگـی بـنــفـش دسـتــی کــشـیــده بـه دور گـردنــت تــا بـوسـه هــایـــِ نـقــره ایـش را جدا کنـد .دیـدم همه را ای عــزیـــز بـا ایـــن عــبـارت مخــتــصــر بـگـویـــمت کــه چـقـدر می خـواهـمت عــشـقـم... می بـوسـمت هــر روز بـه خـیـال ایــنـکـه من هــمان آویـــزم ...