زیـــبــایـــِ آفــــریـــنــشـــِ هــــستی کــه عــــشـــق را بــنــده می کــنــیـــ، بــا خنــده هــــای نــشـــسته بــه روی لـــبــت، حــــسِ طـــواف را زنــده می کــنــی . در یـــک کــلـــام تو را می خوانــم : لـــیـــلـــای منــی محــــبــوبــم ...